Maatschappelijk geëngageerd in 2017 …

Mijn voorlaatste blog was nogal maatschappelijk geëngageerd vanwege de titel no hate day. Nu was ik in mijn pubertijd redelijk begaan met de samenleving, dat wil zeggen dat ik plaatjes van een bepaalde politieke partij in mijn agenda plakte en nogal eens de problemen van klasgenoten aanhoorde, tot zes januari 1984. Dit was de dag dat ik opnieuw de berg van levenservaringen moest beklimmen, maar dan met vijftig keer zoveel bagage … en een Wajonguitkering.
Ik kan je zeggen: ik ben nog lang niet boven.

Ik zal je zeggen hoe ik hierop kom. Dit jaar kent ook al weer een werkelijk eersteklas begin … want deze week ontving ik een schrijven van het uwv (Neerlands Uitvoeringsinstantie) waarin me een voorlopige herbeoordeling in het kader van de participatiewet wordt voorgelegd. Ik kan het hier mee eens en niet mee eens zijn, zelfs. Er zit een formulier bij en een envelop waarin ik de paperassen terug kan sturen. Hoe galant.

Ik blijf me erover verbazen dat het uwv van me verlangt dat ik mijn inkomsten opgeef, maar dat ze geen oog hebben voor de uitgaven die driemaal hoger zijn, wat dientengevolge betekent dat mijn inkomsten nog steeds als sneeuw voor de spreekwoordelijke zon verdwijnen. Wat ook betekent dat ik zelfs moet gaan twijfelen over de wijze van publiceren van mijn boeken en dat hierdoor mijn hart huilt.

Medewerkers in dienst van dit starre orgaan kijken naar mijn arbeidsvermogen, maar niet hoe ik dat arbeidsvermogen toepas. Geen werkgever op de hele wereld – op uitgevers na die me geen strobreed in de weg leggen en me bijstaan waar ik het nodig heb, en die helaas vanwege hun imaginaire eigenschap onmogelijk te vinden zijn – wil mij wat ik doe, laten doen op mijn manier en mijn eigen tijden.

Het enige wat me nu te doen staat, is het formulier terugsturen met mijn bezwaar in redelijke bewoordingen uitgelegd – gelukkig ben ik beter in het geschreven dan het gesproken woord – en dan maar afwachten. Geen idee hoe dit gaat aflopen, dus als er iemand is die mij kan of wil bijstaan in het geval van een gesprek met een arbeidsdeskundige op het uwv, of goede raad heeft … ik ben dankbaar, want dit gaat over de zin van mijn leven aan de ene kant en het ontbreken van enig nut om te leven aan de andere kant.

Toch eindig ik met goed nieuws!

Ik heb nog een veertigtal eerste drukken van Recht liggen. Al die exemplaren gaan voor welgeteld tien euro weg. Er komt een nieuwe druk. Met een nieuwe cover. 😛
Als ik inderdaad word genaaid door het uwv dan zal dat in 2018 gaan plaatsvinden, dus ik wil dit jaar ten volle benutten.

Tot zover mijn maatschappelijke engagement aan het begin van 2017!
Iedereen op de valreep van januari nog een goed komend jaar gewenst.